Jeżeli nie stwierdza się zaburzeń słuchu fonemowego, a mimo to w mowie mylone są głoski opozycyjne, to można przypuszczać, że przyczyną są zaburzenia kinestezji artykulacyjnej.
Kinestezja artykulacyjna - czucie ułożenia narządów artykulacyjnych, czyli czucie napięcia mięśniowego tych narządów, właściwego artykulacjom poszczególnych głosek. Jest to informacja z obwodu, czyli z mięśni narządów artykulacyjnych o ich aktualnej pozycji.
Badanie ostrości słuchowej przeprowadza się w formie prostych poleceń wydawanych dziecku głosem coraz bardziej cichym lub z coraz większej odległości. Dziecko nie powinno widzieć twarzy (a przede wszystkim ust) mówiącego.
Dla dzieci od 3 do 5 roku życia badanie przeprowadza się z odległości 3 metrów, osobno dla każdego ucha. Poleca się dziecku podać lub pokazać przedmiot, obrazek (lub część ciała), którego nazwę usłyszy. Prawidłowe pokazanie 5 lub 4 obrazków świadczy o dobrym słuchu. Jeżeli natomiast dziecko pokazuje mniejszą liczbę obrazków, można przypuszczać, że ostrość jego słuchu jest zmniejszona.
Dla dzieci powyżej 6 roku życia badanie przeprowadza się z odległości 5 metrów, osobno dla każdego ucha. Poleca się powtarzać słyszane wyrazy. Słuch uważa się za normalny, jeśli w dziecko powtarza 5 do 4 wyrazów z każdej grupy. Powtórzenie mniejszej liczby wyrazów świadczy o obniżonej ostrości słuchowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz