Diagnostyka - badania obiektywne

Badania obiektywne dzielimy na:

- Audiometria impedancyjna - metoda audiometrii obiektywnej, opierająca się na pomiarze odruchów mięśnia strzemiączkowego i naprężeniu błony bębenkowej. 

 - Otoemisja akustyczna – jest to metoda pozwalająca na wykrycie niedosłuchu odbiorczego pochodzenia ślimakowego. Polega ona na emisji przez ucho wewnętrzne dźwięków w odpowiedzi na bodziec akustyczny (trzask) lub spontanicznie. Słaby sygnał emitowany jest przez ucho wewnętrzne do otoczenia (przewód słuchowy zewnętrzny), skąd może być rejestrowany za pomocą aparatu do pomiaru OAE.

 - Badanie potencjałów słuchowych wywołanych - badanie diagnostyczne polegające na działaniu bodźcem dźwiękowym na receptory słuchu i rejestrowaniu zjawisk elektrycznych w mózgu, będących odpowiedzią na bodziec. Badanie to nie wymaga aktywności badanego i może być wykorzystywane w diagnozie słuchu noworodków.

Diagnostyka - badania subiektywne

Ogólne badania słuchu dzielą się na:

    - subiektywne,
    - obiektywne.

Badania subiektywne dzielimy na:

 - ocenę symetrii słyszenia, czyli próbę Webera, polegającą na przyłożeniu wprawionego w drgania stroika do czoła lub szczytu czaszki pacjenta. Zadaniem chorego jest określenie w którym uchu dźwięk słyszany jest głośniej.

- porównanie przewodnictwa kostnego u badanego i badającego przy założeniu prawidłowego słuchu u badającego – próba Schwabacha.

 - porównanie słyszalności stroika na drodze powietrznej i kostnej – próba Rinnego.

- audiometria tonalna jest jedną z najczęściej stosowanych metod subiektywnego badania słuchu. Jej głównym celem jest ocena progu słyszenia, pozwalająca określić rodzaj oraz stopień upośledzenia tego zmysłu.

Przykładowy audiometr tonalny.
(po prawej)
 

Przykładowy graf audiometrii tonalnej u osób z ubytkiem słuchu. 

Przykładowy graf audiometrii tonalnej u osoby zdrowej.

Badania subiektywne dalej dzielimy na:
   - Audiometria wysokoczęstotliwościowa - audiometria wysokich częstotliwości, czyli badanie polegające na ustaleniu progu słyszenia przy podaniu wysokich częstotliwości: od 8000Hz do 20 000Hz. Badanie to wykorzystuje się do wykrywania wczesnych ubytków spowodowanych ekspozycją na hałas, lub z powodu starzenia się narządu słuchu, gdyż ubytek w wysokich częstotliwościach jest pierwszym objawem tych dolegliwości.

Przykładowy audiometr wysokoczęstotliwościowy.