Ogólne badania słuchu dzielą się na:- subiektywne,
- obiektywne.
Badania subiektywne dzielimy na:
- ocenę symetrii słyszenia, czyli próbę Webera, polegającą na przyłożeniu wprawionego w drgania stroika do czoła lub szczytu czaszki pacjenta. Zadaniem chorego jest określenie w którym uchu dźwięk słyszany jest głośniej.
- porównanie przewodnictwa kostnego u badanego i badającego przy założeniu prawidłowego słuchu u badającego – próba Schwabacha.
- porównanie słyszalności stroika na drodze powietrznej i kostnej – próba Rinnego.
- audiometria tonalna jest jedną z najczęściej stosowanych metod subiektywnego badania słuchu. Jej głównym celem jest ocena progu słyszenia, pozwalająca określić rodzaj oraz stopień upośledzenia tego zmysłu.
Przykładowy audiometr tonalny.(po prawej)
Przykładowy graf audiometrii tonalnej u osób z ubytkiem słuchu.
Przykładowy graf audiometrii tonalnej u osoby zdrowej.
Badania subiektywne dalej dzielimy na:
- Audiometria wysokoczęstotliwościowa - audiometria wysokich częstotliwości, czyli badanie polegające na ustaleniu progu słyszenia przy podaniu wysokich częstotliwości: od 8000Hz do 20 000Hz. Badanie to wykorzystuje się do wykrywania wczesnych ubytków spowodowanych ekspozycją na hałas, lub z powodu starzenia się narządu słuchu, gdyż ubytek w wysokich częstotliwościach jest pierwszym objawem tych dolegliwości.
- Audiometria wysokoczęstotliwościowa - audiometria wysokich częstotliwości, czyli badanie polegające na ustaleniu progu słyszenia przy podaniu wysokich częstotliwości: od 8000Hz do 20 000Hz. Badanie to wykorzystuje się do wykrywania wczesnych ubytków spowodowanych ekspozycją na hałas, lub z powodu starzenia się narządu słuchu, gdyż ubytek w wysokich częstotliwościach jest pierwszym objawem tych dolegliwości.
Przykładowy audiometr wysokoczęstotliwościowy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz